在(zai)《睥(pi)(pi)睨(ni)(ni)(ni)天(tian)(tian)(tian)(tian)下(xia)(xia)(xia)》中,睥(pi)(pi)睨(ni)(ni)(ni)天(tian)(tian)(tian)(tian)下(xia)(xia)(xia)主人公是睥(pi)(pi)睨(ni)(ni)(ni)天(tian)(tian)(tian)(tian)下(xia)(xia)(xia)一(yi)位出(chu)生(sheng)于(yu)(yu)貧寒之(zhi)家的(de)(de)少(shao)年,卻擁有睥(pi)(pi)睨(ni)(ni)(ni)天(tian)(tian)(tian)(tian)下(xia)(xia)(xia)的(de)(de)睥(pi)(pi)睨(ni)(ni)(ni)天(tian)(tian)(tian)(tian)下(xia)(xia)(xia)野(ye)心和才華。經過一(yi)番苦心修煉(lian),睥(pi)(pi)睨(ni)(ni)(ni)天(tian)(tian)(tian)(tian)下(xia)(xia)(xia)他(ta)終于(yu)(yu)成為了(le)一(yi)代(dai)霸(ba)主,睥(pi)(pi)睨(ni)(ni)(ni)天(tian)(tian)(tian)(tian)下(xia)(xia)(xia)統(tong)領天(tian)(tian)(tian)(tian)下(xia)(xia)(xia)大(da)陸(lu),睥(pi)(pi)睨(ni)(ni)(ni)天(tian)(tian)(tian)(tian)下(xia)(xia)(xia)睥(pi)(pi)睨(ni)(ni)(ni)眾(zhong)生(sheng)。睥(pi)(pi)睨(ni)(ni)(ni)天(tian)(tian)(tian)(tian)下(xia)(xia)(xia)然而,睥(pi)(pi)睨(ni)(ni)(ni)天(tian)(tian)(tian)(tian)下(xia)(xia)(xia)在(zai)權力(li)和榮耀(yao)之(zhi)中,睥(pi)(pi)睨(ni)(ni)(ni)天(tian)(tian)(tian)(tian)下(xia)(xia)(xia)他(ta)卻漸漸迷失(shi)了(le)自(zi)己的(de)(de)睥(pi)(pi)睨(ni)(ni)(ni)天(tian)(tian)(tian)(tian)下(xia)(xia)(xia)初心,最終明白(bai)真正的(de)(de)睥(pi)(pi)睨(ni)(ni)(ni)天(tian)(tian)(tian)(tian)下(xia)(xia)(xia)力(li)量(liang)不在(zai)于(yu)(yu)統(tong)治他(ta)人,而在(zai)于(yu)(yu)掌(zhang)控自(zi)己的(de)(de)睥(pi)(pi)睨(ni)(ni)(ni)天(tian)(tian)(tian)(tian)下(xia)(xia)(xia)內心。在(zai)悔悟之(zhi)時,睥(pi)(pi)睨(ni)(ni)(ni)天(tian)(tian)(tian)(tian)下(xia)(xia)(xia)他(ta)選(xuan)擇放下(xia)(xia)(xia)一(yi)切(qie),睥(pi)(pi)睨(ni)(ni)(ni)天(tian)(tian)(tian)(tian)下(xia)(xia)(xia)重新踏上修行之(zhi)路,睥(pi)(pi)睨(ni)(ni)(ni)天(tian)(tian)(tian)(tian)下(xia)(xia)(xia)尋找自(zi)己失(shi)落的(de)(de)靈魂。