故事發生在(zai)江南古鎮,少(shao)(shao)(shao)(shao)爺(ye)(ye)(ye)(ye)(ye)不笑(xiao)(xiao)一(yi)個名叫林家富貴少(shao)(shao)(shao)(shao)爺(ye)(ye)(ye)(ye)(ye)卻總是少(shao)(shao)(shao)(shao)爺(ye)(ye)(ye)(ye)(ye)不笑(xiao)(xiao)面無表情(qing)。一(yi)日,少(shao)(shao)(shao)(shao)爺(ye)(ye)(ye)(ye)(ye)不笑(xiao)(xiao)陌(mo)生女(nv)(nv)子入府,少(shao)(shao)(shao)(shao)爺(ye)(ye)(ye)(ye)(ye)不笑(xiao)(xiao)以琴藝打動眾人,少(shao)(shao)(shao)(shao)爺(ye)(ye)(ye)(ye)(ye)不笑(xiao)(xiao)唯獨林家少(shao)(shao)(shao)(shao)爺(ye)(ye)(ye)(ye)(ye)不為所動。少(shao)(shao)(shao)(shao)爺(ye)(ye)(ye)(ye)(ye)不笑(xiao)(xiao)女(nv)(nv)子見狀(zhuang),少(shao)(shao)(shao)(shao)爺(ye)(ye)(ye)(ye)(ye)不笑(xiao)(xiao)輕聲道:“少(shao)(shao)(shao)(shao)爺(ye)(ye)(ye)(ye)(ye)你怎么不笑(xiao)(xiao)了?”林家少(shao)(shao)(shao)(shao)爺(ye)(ye)(ye)(ye)(ye)黯然一(yi)笑(xiao)(xiao),少(shao)(shao)(shao)(shao)爺(ye)(ye)(ye)(ye)(ye)不笑(xiao)(xiao)終于露(lu)出(chu)久違(wei)的少(shao)(shao)(shao)(shao)爺(ye)(ye)(ye)(ye)(ye)不笑(xiao)(xiao)笑(xiao)(xiao)容。從(cong)此,少(shao)(shao)(shao)(shao)爺(ye)(ye)(ye)(ye)(ye)不笑(xiao)(xiao)他(ta)們之間(jian)的少(shao)(shao)(shao)(shao)爺(ye)(ye)(ye)(ye)(ye)不笑(xiao)(xiao)故事開始(shi)漸(jian)漸(jian)展(zhan)開……