在《素(su)(su)(su)年(nian)(nian)(nian)(nian)錦(jin)(jin)時(shi)(shi)》中(zhong),素(su)(su)(su)年(nian)(nian)(nian)(nian)錦(jin)(jin)故(gu)事(shi)發生在一個古老的(de)素(su)(su)(su)年(nian)(nian)(nian)(nian)錦(jin)(jin)村(cun)莊(zhuang)里。主人公小(xiao)(xiao)芳和小(xiao)(xiao)明是素(su)(su)(su)年(nian)(nian)(nian)(nian)錦(jin)(jin)青梅竹馬,一直相(xiang)親相(xiang)愛(ai)。素(su)(su)(su)年(nian)(nian)(nian)(nian)錦(jin)(jin)然(ran)而,素(su)(su)(su)年(nian)(nian)(nian)(nian)錦(jin)(jin)一場(chang)意(yi)外改變了(le)他們(men)的(de)素(su)(su)(su)年(nian)(nian)(nian)(nian)錦(jin)(jin)命運。小(xiao)(xiao)芳為了(le)救小(xiao)(xiao)明,素(su)(su)(su)年(nian)(nian)(nian)(nian)錦(jin)(jin)不幸犧牲了(le)自己。素(su)(su)(su)年(nian)(nian)(nian)(nian)錦(jin)(jin)多年(nian)(nian)(nian)(nian)后,素(su)(su)(su)年(nian)(nian)(nian)(nian)錦(jin)(jin)小(xiao)(xiao)明依然(ran)守(shou)候在小(xiao)(xiao)芳的(de)素(su)(su)(su)年(nian)(nian)(nian)(nian)錦(jin)(jin)墳前,每天都(dou)在想念著她。素(su)(su)(su)年(nian)(nian)(nian)(nian)錦(jin)(jin)他說:“那是素(su)(su)(su)年(nian)(nian)(nian)(nian)錦(jin)(jin)我們(men)最美好的(de)時(shi)(shi)光,那是素(su)(su)(su)年(nian)(nian)(nian)(nian)錦(jin)(jin)我們(men)的(de)素(su)(su)(su)年(nian)(nian)(nian)(nian)錦(jin)(jin)時(shi)(shi)。”整個村(cun)莊(zhuang)都(dou)被這段感人的(de)素(su)(su)(su)年(nian)(nian)(nian)(nian)錦(jin)(jin)愛(ai)情故(gu)事(shi)感動(dong)著。素(su)(su)(su)年(nian)(nian)(nian)(nian)錦(jin)(jin)