《庶(shu)(shu)(shu)(shu)妃(fei)(fei)(fei)(fei)(fei)升(sheng)(sheng)(sheng)(sheng)(sheng)職(zhi)(zhi)記(ji)》是(shi)庶(shu)(shu)(shu)(shu)妃(fei)(fei)(fei)(fei)(fei)升(sheng)(sheng)(sheng)(sheng)(sheng)職(zhi)(zhi)一部(bu)關(guan)于庶(shu)(shu)(shu)(shu)女升(sheng)(sheng)(sheng)(sheng)(sheng)職(zhi)(zhi)成(cheng)為貴(gui)妃(fei)(fei)(fei)(fei)(fei)的故事(shi)。主人(ren)(ren)公小妃(fei)(fei)(fei)(fei)(fei)出(chu)生低微,庶(shu)(shu)(shu)(shu)妃(fei)(fei)(fei)(fei)(fei)升(sheng)(sheng)(sheng)(sheng)(sheng)職(zhi)(zhi)但因機(ji)緣(yuan)巧合被(bei)皇帝看(kan)中,庶(shu)(shu)(shu)(shu)妃(fei)(fei)(fei)(fei)(fei)升(sheng)(sheng)(sheng)(sheng)(sheng)職(zhi)(zhi)被(bei)冊立為庶(shu)(shu)(shu)(shu)妃(fei)(fei)(fei)(fei)(fei)。庶(shu)(shu)(shu)(shu)妃(fei)(fei)(fei)(fei)(fei)升(sheng)(sheng)(sheng)(sheng)(sheng)職(zhi)(zhi)在宮(gong)(gong)廷斗爭(zheng)和(he)勾(gou)心斗角中,庶(shu)(shu)(shu)(shu)妃(fei)(fei)(fei)(fei)(fei)升(sheng)(sheng)(sheng)(sheng)(sheng)職(zhi)(zhi)小妃(fei)(fei)(fei)(fei)(fei)機(ji)智聰慧,庶(shu)(shu)(shu)(shu)妃(fei)(fei)(fei)(fei)(fei)升(sheng)(sheng)(sheng)(sheng)(sheng)職(zhi)(zhi)不斷提升(sheng)(sheng)(sheng)(sheng)(sheng)自己的庶(shu)(shu)(shu)(shu)妃(fei)(fei)(fei)(fei)(fei)升(sheng)(sheng)(sheng)(sheng)(sheng)職(zhi)(zhi)地(di)位,最終成(cheng)為貴(gui)妃(fei)(fei)(fei)(fei)(fei)。庶(shu)(shu)(shu)(shu)妃(fei)(fei)(fei)(fei)(fei)升(sheng)(sheng)(sheng)(sheng)(sheng)職(zhi)(zhi)小妃(fei)(fei)(fei)(fei)(fei)在宮(gong)(gong)廷中展現(xian)出(chu)聰明(ming)才智和(he)堅韌不拔的庶(shu)(shu)(shu)(shu)妃(fei)(fei)(fei)(fei)(fei)升(sheng)(sheng)(sheng)(sheng)(sheng)職(zhi)(zhi)品質(zhi),同(tong)時也揭示了宮(gong)(gong)廷內部(bu)的庶(shu)(shu)(shu)(shu)妃(fei)(fei)(fei)(fei)(fei)升(sheng)(sheng)(sheng)(sheng)(sheng)職(zhi)(zhi)權謀和(he)陰謀。整部(bu)小說充滿了懸念和(he)情感沖突,庶(shu)(shu)(shu)(shu)妃(fei)(fei)(fei)(fei)(fei)升(sheng)(sheng)(sheng)(sheng)(sheng)職(zhi)(zhi)引人(ren)(ren)入勝(sheng)。庶(shu)(shu)(shu)(shu)妃(fei)(fei)(fei)(fei)(fei)升(sheng)(sheng)(sheng)(sheng)(sheng)職(zhi)(zhi)庶(shu)(shu)(shu)(shu)妃(fei)(fei)(fei)(fei)(fei)升(sheng)(sheng)(sheng)(sheng)(sheng)職(zhi)(zhi)