溫(wen)(wen)(wen)香(xiang)是溫(wen)(wen)(wen)香(xiang)阮(ruan)(ruan)玉(yu)(yu)(yu)(yu)一(yi)個貧(pin)苦(ku)書生(sheng),他一(yi)直暗(an)戀(lian)著(zhu)阮(ruan)(ruan)玉(yu)(yu)(yu)(yu),溫(wen)(wen)(wen)香(xiang)阮(ruan)(ruan)玉(yu)(yu)(yu)(yu)卻(que)因為(wei)家境貧(pin)寒而(er)不敢(gan)表白。溫(wen)(wen)(wen)香(xiang)阮(ruan)(ruan)玉(yu)(yu)(yu)(yu)阮(ruan)(ruan)玉(yu)(yu)(yu)(yu)卻(que)對溫(wen)(wen)(wen)香(xiang)心存好(hao)感,溫(wen)(wen)(wen)香(xiang)阮(ruan)(ruan)玉(yu)(yu)(yu)(yu)但也(ye)(ye)苦(ku)于無(wu)法啟齒。溫(wen)(wen)(wen)香(xiang)阮(ruan)(ruan)玉(yu)(yu)(yu)(yu)一(yi)次偶然(ran)的(de)溫(wen)(wen)(wen)香(xiang)阮(ruan)(ruan)玉(yu)(yu)(yu)(yu)機(ji)會,他們在一(yi)場山(shan)谷中(zhong)的(de)溫(wen)(wen)(wen)香(xiang)阮(ruan)(ruan)玉(yu)(yu)(yu)(yu)相遇中(zhong),終于坦(tan)誠相見。溫(wen)(wen)(wen)香(xiang)阮(ruan)(ruan)玉(yu)(yu)(yu)(yu)溫(wen)(wen)(wen)香(xiang)在阮(ruan)(ruan)玉(yu)(yu)(yu)(yu)心中(zhong)的(de)溫(wen)(wen)(wen)香(xiang)阮(ruan)(ruan)玉(yu)(yu)(yu)(yu)地位也(ye)(ye)逐漸升(sheng)高,二人最終在這片(pian)寧靜的(de)溫(wen)(wen)(wen)香(xiang)阮(ruan)(ruan)玉(yu)(yu)(yu)(yu)山(shan)谷中(zhong),牽手走進了幸福的(de)溫(wen)(wen)(wen)香(xiang)阮(ruan)(ruan)玉(yu)(yu)(yu)(yu)未(wei)來。溫(wen)(wen)(wen)香(xiang)阮(ruan)(ruan)玉(yu)(yu)(yu)(yu)